Nocaut

El nocaut,^[1][2] KO^[3] (pronunciáu /káo/),^[4] noquio o knock-out (inglés: knockout) ye una de les formes de llograr el trunfu en munchos deportes de contautu plenu, como son el boxéu, el kick boxing o'l muay thai, según n'otros deportes de contautu físicu direutu ente dambos contendentes. El términu significa fora de combate, y produzse cuando un deportista queda incapacitado pa llevantase de la lona del cuadriláteru o del tatami por un periodu específicu de tiempu, yá sía por causa de la fatiga o porque los daños que sufrió (como una corte na ceya, o un golpe bien fuerte na cabeza o'l fégadu) indúcen-y una perda del equilibriu y darréu la perda de la consciencia.

Un nocaut téunicu (tamién llamáu «TKO» o «KO téunicu») declárase cuando'l árbitru decide qu'un lluchador nun puede siguir nel combate, pos s'atopa en condiciones inferiores a les del so oponente, anque nun cayera a la lona. Nel Reinu Xuníu los nocauts téunicos tamién se producen cuando'l contendente refuga siguir engarrando o hai una irrupción del entrenador nel ring.^[5]

1. ↑ Definición del DRAE.
2. ↑ Entrada nel Diccionario panhispánico de dudas
3. ↑ Fundéu. Consultáu'l 4 de febreru del 2014. Tamién s'usa la abreviación KO, que por lleese casi siempres solletrada considérase meyor una sigla, tal como indica la Ortografía académica, esto ye, ensin puntos nin espaciu.
4. ↑ SECU, M.; ANDRÉS, O.; RAMOS, G.: Diccionariu del español actual. Madrid: Aguilar, 1999; páx. 2762.
5. ↑ Reglamentu de boxéu profesional 2001.